ASLAN AKSOY ABİMİZ

merhum Aslan Aksoy abimize rahmet ve tazimle...

Köprübaşı'nda doğdu, bir ömür burda kaldı

Burada yaşamaktan çok büyük keyif aldı

Kökü çok derinlerde o meyveli bir daldı

Nice kapılar açtı Aslan Aksoy abimiz

Çalışmaya inandı; çok çalıştı, yılmadı

Hep temkinli yaşadı; soymadı, soyulmadı

Haktan ve hakikatten bir ömür ayrılmadı

Kötülüklerden kaçtı Aslan Aksoy abimiz

Mütebessim insandı, suratını asmadı

Mevlâ'sına dayandı, kendini hiç kasmadı

Barışık yaşadı o, kimselere küsmedi

Hep gülücükler saçtı Aslan Aksoy abimiz

Gönülden gönüllere nice köprüler kurdu

Memleketi düşündü, baş tacı etti yurdu

Öğrenmeye açıktı, bilmediğini sordu

Başlarımızda taçtı Aslan Aksoy abimiz

Gücü yettikçe koştu hayır ve hasenata

Meyletmedi paraya,  apartmana ve kata...

Gözünde önemliydi âbâ, ecdat ve ata

Doğru olanı seçti Aslan Aksoy abimiz

Hep zorluğa talipti, kolaya kaçmadı o

Tutumluluğu seçti; para, pul saçmadı o

Doğruları diledi, yalanı seçmedi o

Daima ölçtü biçti Aslan Aksoy abimiz

Lâtif bir insandı o; hoş giyindi, süslendi

Gönüllere talipti, muhabbetten beslendi

Doğruları konuştu, hakikate seslendi

Sevmediği şey suçtu Aslan Aksoy abimiz

Bir ömür Hak yolunda yürümeye ant içti

Fâniye sırt çevirdi, bâkî olanı seçti

Dünya denen bu handan bir yolcu gibi geçti

Bir kuş misali uçtu Aslan Aksoy abimiz

Ömür süzgeç misali, zaman su gibi aktı

Sel oldu gözyaşları, nice yürekler yaktı

Giderken bu dünyada hoş bir seda bıraktı

Yalan dünyadan geçti Aslan Aksoy abimiz

On evlât yetişmişti mübarek ellerinde

Mâlâyâni, kötü söz, olmazdı dillerinde

Gezmediği yer yoktu vatanın illerinde

Mazlumlar için güçtü Aslan Aksoy abimiz

Kimsesizin gözünden akan bir damla yaştı

Dostlara güleç yüzlü, düşmana çatık kaştı

Coşkun seller gibiydi, eğilmeyen bir baştı

Zalimler için öçtü Aslan Aksoy abimiz

Kırdı dallarımızı bir sonbahar rüzgârı

Hazan hüzün getirdi, kovandan uçtu arı

Şimdi neye yarar ki yalan dünyanın varı?

Kasım ayında göçtü Aslan Aksoy abimiz

Doğruluk abidesi, iffetti o, ardı o

Eda ve sedasıyla gönüllerde yârdi o

Topladı göç yükünü, Yaradan'a vardı o

Aşk badesini içti Aslan Aksoy abimiz

M. NİHAT MALKOÇ