Aslı seni kıskanırdı

25.06.2019
Aslı seni kıskanırdı.
 
Sana sekerken gözlerim
başucumda hüzünlenen seyir defteri irkildi
 
İlk gözlerinde gördüm aşkın saflığını.
Düşerken yağmur tanelerine benzeyen gözyaşlarında,
İpek saçlarının örttüğü üşüyen alnında
bir beyaz vardı güllere nazire eden.
Ruhumun en ücra köşesine vuran aşktı.
Bana sensiz nefes almak dahi haramdı.
Çıplak yüreğime tutuşmuş köhne renkli harfler
seni kazıyordu beynime.
Bir sevdayı resmediyordu sana park eden gözlerim.
Gönül fırçamın değdiği her noktada Keremdim.
Görse,
Aslı kıskanırdı seni.
Nasır tutan yüreğime inat
Sana varmak arzusuyla çiçek açardı dilek ağacımın kuruyan her yaprağı.
Damağıma değdi ya aşkın ayak izi,
Varsın gün doğmasın üstüme.
Sen benim aşk yüzüm,
dört mevsimim, baharım güzüm.
Baharları sakladığım bir yudum umudum.
Lâl dudaklarında sahil boyu yürüdüğümdün artık.
Kim ne derse desin.
Benim için doğandın, aşkımı haykıran yüreğimi hoplatandın.
Gönül güneşime değdiğin sehere kanat çırpandım her nefesimde.
Bilirim ki bu nârı yüreğime bırakan sen
karanlıklara dolan bahtımı sabah edeceksin.
 
 
Kırık hayallerimi onaran, gözlerimden akan sevgiyi
dudağına götürüp içen sen.
Kıpırdanışlarımla arzulayıp sessiz aşkını yüreğimle öpüştüren ben.
Hoş kokulu bir sevda yudumluyorum sende,
Keyifle taşıyorum seni, gördüğüm her seferimde.
Kimseye söylemedim, sana da !
Seni yaşıyorum ıssız gönül bahçemde,
Bilmesen de,
çarşaf çarşaf bedenimi saran
kor alevine yanan biriyim.
 
Bilesin ki Divanenim…
 
Dindir ağrımı artık iliklerinde,
yaşat ömrünle beni şu cennetinde.
 
Zekeriya DUMAN
Yorum yapmak için lütfenKayıt Olunya da