On yedi ağustos İzmit depremi
Bölgeye yaşattı bak cehennemi
Nereden bulunur bunun merhemi
Bağçeşme’de şimdi yatıyor Aslı
Mutlu bir yuvada hayat sürerken
Depremle ayrıldık ama çok erken
Vedaya fırsatı olmadı giderken
Kalbimiz seninle atıyor Aslı
Aslı’mı elimden aldı bu deprem
Gelecek yılları çaldı bu deprem
Güç yetmez acıya saldı bu deprem
Hatıralar gözde tütüyor Aslı
Nurcan ile Şükran, Nurhan’la Aslı
Zamansız ayrıldık kalanlar yaslı
Aradım hakkını bunca esaslı
Çaresizlik bana batıyor Aslı
Hayat çizgisini gösterdin bana
Hiç umudun yoktu yaşamdan yana
On dokuz yaşında ulaştın sona
Kalan birkaç resim yetiyor Aslı
Yalova’da yazlık mezarmış meğer
Manzara güzeldi tatile değer
Açgözlü insanlar olmasa eğer
Menfaat vicdanı satıyor Aslı
Çaresiz beklemek bitirdi bizi
Enkazdan almaya getirdi bizi
Günlerce sokakta yatırdı bizi
Kaderde yazılan çatıyor Aslı
Hukuki olarak didinip durdum
Resmi makamlara hakkını sordum
Çaresiz kalınca hayıra yordum
Adalet güvenim gidiyor Aslı
Yıllar geçse bile kapanmaz yara
Binalar yapanlar geçtiler kâra
Temelsiz yapılar kaynadı yere
Zamansız baykuşlar ötüyor Aslı
Deniz Kabuğundan evler kitabı
Yazmaya zorladı bana hitabı
Cemil’in diliyle böyle itabı
Burada sözlerim bitiyor Aslı
17/09/2019
Cemil UYGUN