ATAM
09.11.2018
ATAM
Mavi bir ışık doğdu sislerin arasından
Tutuşturdu geceyi alev alev yanarken
Gafletteki umutlar sıyrıldı karasından
Ulusun tarihini hatırlayıp anarken
Umutlar tükenirken yakın oldu uzaklar
Zihninde çaktı şimşek susturdu esareti
Erişilmez zekâda bozulurken tuzaklar
Dünyaya örnek oldu emsalsiz cesareti
Nâmertler bekliyorken iştah ile yemeği
Sarsılmaz bir imanla yendiler bu illeti
Yardım etti yaradan zây olmadı emeği
Varlığıyla dirildi yeniden Türk Milleti.
Görev tamam olmuştu heyhat ! bitmişti vakit
Yüceden çağrı geldi artık tükendi zaman
Verdiği sözü tuttu şimdi geçersiz akit
Bergüzar geldi bize zulme vermedi aman
Sonbaharda kampana acı içinde çaldı
Denizin rengi soldu şafağın benzi attı
En sevgili çağırıp onu yanına aldı
Sönmeyen yıldızların yörüngesine kattı
Hazandaki hüzünler gazele bulaşırken
Kasımda gözyaşları sessiz sessiz akıyor
İçten gelen niyazlar göklere ulaşırken
Yokluğun vurgun ATAM közün yürek yakıyor
NECİBE TAŞKIN ÇETİNKAYA
NOT: Şiirin bütün kafiyeleri "tunç kafiye" dir.
Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın