AY BALAM

                    AY BALAM

 

Göçün de zamanı gelir apansız ay balam,

Teneşir tahtasına düşer bedenim bir gün.

Kalmaz mecalim, dönmek için düne ay balam,

Omuzlar üstünde yüzeriz sessizce bir gün.

 

 Kış gelir, seni yetim bırakırım ay balam,

 Kilit vurulur kapıma, tütmez ocağım bir gün.

 Buz tutar yüreğim bahar beklerken ay balam,

 Görmeden yazı, gazel düşer bağıma bir gün.

 

Sevdiklerimizden koparır ecel ay balam,

Susuz topraklar bizi bekler dönemem bir gün.

Han bizim değil ki, hep yolcusuyuz ay balam,

Döküversen gözün yaşını göremem bir gün.