Ayaklarda kalur sünbül o zülf-i nîm-tâbâsâ
27.06.2016
Ayaklarda kalur sünbül o zülf-i nîm-tâbâsâ
Saçuñla bahs iderse başa çıkmaz müşg-i nâbâsâ
Hevâñ içre ezel bir sadme urdı sarsar-ı âhum
Döner dûlâb-ı çarh ol dem bu demdür âsiyâbâsâ
Derûnuñ pür-ma’ârif hem-nişînüñ merd-i ‘ârif kıl
Açılma ey yüzi gül şahs-ı nâ-dâna kitâbâsâ
Kemânçe şekline girdüm elinde mutrib-i ‘aşkuñ
Keş-â-keşden halâs olmaz dahı sînem rebâbâsâ
Zer-efşân ol kef-i ihsân ile seyr eyle ‘âlemde
Cihân-gerd ü cevân-merd-i cihân ol âfitâbâsâ
Yüzüm üzre kadem basmaz cefâ vü cevrden geçmez
Yolında kıldugumdan n’oldı ben cismüm türâbâsâ
Tutarken câmı nâşî gelse tâc ü günbed altında
Mey-i gül-rengi pinhân eyle ey sûfî habâbâsâ
Hasûduñ dürd-i derdin çekme ey Bâkî bu bezm içre
Nedîmüñ yâr-ı hoş-meşreb gerek câm-ı şarâbâsâ
