Az kaldı

17.12.2017

Az kaldı. 
 
 
Bir güzele meyil verip tutuştum.
Alevlenip kül olmaya az kaldı.
Gözyaşımın ardı sıra kavuştum.
Damlayarak göl olmaya az kaldı. 
 
 
Gel kapatma, gönlündeki yolumu.
Kime derim bu çektiğim zulümü. 
Daha kırma, kanadımı kolumu.
Bir başıma, dal olmaya az kaldı. 
 
 
Ne var, ne yok çekip aldın varımı.
Yüzüp durdun bedenimi derimi.
Ele demem, esrarımı sırrımı.
Konuşamam, lâl olmaya az kaldı. 
 
 
Birisi'yle  eremezsem murada,
Toparlandım, hüzünlerim kirada.
Kimim kaldı, daha durmam burada.
Yola çıktım, el olmaya az kaldı. 
 
 
Gözyaşlarım akıtırken damlayı,
Bitirmedim ağzımdaki cümleyi.
Görür görmez senden gelen hamleyi, 
Toprak oldum, gül olmaya az kaldı. 
 
 
 
zekeriya duman
 

Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın

Yorumlar

Zekeriya Duman

Zekeriya Duman

7 years ago

@zekeriyaduman332 | Teşekkürler ederim şiirime ilginiz, yorumunuz ve beğeninize. Saygılarımla

Seferi (Nurcan Bedir Ören)

Seferi (Nurcan Bedir Ören)

7 years ago

Kimim kaldı, daha durmam burada.// Burdan gidip, el olmaya az kaldı. Ard arda gelen mısralarda "burada/ burdan" tekrarı kulak tırmalıyor. Ama şiiriniz genel olarak çok güzel, akıcı ve anlamlı. Gönlünüze sağlık...

Zekeriya Duman

Zekeriya Duman

7 years ago

@zekeriyaduman332 | Gerçekten hiç dikkatimi çekmemişti. kelime tekrarı...Hoş olmamış elbette... " Yola çıktım, el olmaya az kaldı " şeklinde değiştiriyorum efendim. İlginize, yorumunuza ve beğeninize teşekkür ediyorum efendim. Saygılarımla..

Duru Dalgıç

Duru Dalgıç

7 years ago

Usta yazar ve şairler böyle güzel yazılara kayıtsız kalmamalı

Zekeriya Duman

Zekeriya Duman

7 years ago

@zekeriyaduman332 | Şiirime ilginiz, yorumun ve beğeninize teşekkür ediyorum efendim. Saygılarımla..