Az kaldı

17.12.2017
Az kaldı. 
 
 
Bir güzele meyil verip tutuştum.
Alevlenip kül olmaya az kaldı.
Gözyaşımın ardı sıra kavuştum.
Damlayarak göl olmaya az kaldı. 
 
 
Gel kapatma, gönlündeki yolumu.
Kime derim bu çektiğim zulümü. 
Daha kırma, kanadımı kolumu.
Bir başıma, dal olmaya az kaldı. 
 
 
Ne var, ne yok çekip aldın varımı.
Yüzüp durdun bedenimi derimi.
Ele demem, esrarımı sırrımı.
Konuşamam, lâl olmaya az kaldı. 
 
 
Birisi'yle  eremezsem murada,
Toparlandım, hüzünlerim kirada.
Kimim kaldı, daha durmam burada.
Yola çıktım, el olmaya az kaldı. 
 
 
Gözyaşlarım akıtırken damlayı,
Bitirmedim ağzımdaki cümleyi.
Görür görmez senden gelen hamleyi, 
Toprak oldum, gül olmaya az kaldı. 
 
 
 
zekeriya duman
 
Yorum yapmak için lütfenKayıt Olunya da
zekeriyaduman332
Zekeriya Duman7 yıl önce
@zekeriyaduman332 | Teşekkürler ederim şiirime ilginiz, yorumunuz ve beğeninize. Saygılarımla
Kimim kaldı, daha durmam burada.// Burdan gidip, el olmaya az kaldı. Ard arda gelen mısralarda "burada/ burdan" tekrarı kulak tırmalıyor. Ama şiiriniz genel olarak çok güzel, akıcı ve anlamlı. Gönlünüze sağlık...
zekeriyaduman332
Zekeriya Duman7 yıl önce
@zekeriyaduman332 | Gerçekten hiç dikkatimi çekmemişti. kelime tekrarı...Hoş olmamış elbette... " Yola çıktım, el olmaya az kaldı " şeklinde değiştiriyorum efendim. İlginize, yorumunuza ve beğeninize teşekkür ediyorum efendim. Saygılarımla..
durudalgic695
Duru Dalgıç7 yıl önce
Usta yazar ve şairler böyle güzel yazılara kayıtsız kalmamalı
zekeriyaduman332
Zekeriya Duman7 yıl önce
@zekeriyaduman332 | Şiirime ilginiz, yorumun ve beğeninize teşekkür ediyorum efendim. Saygılarımla..