Fe‘ilâtün fe‘ilâtün fe‘ilâtün fa‘lün

 

Remel + + – – / + + – – / + + – – / – –

 

1. ‘azm-i tarf-ı ruhuña zülf-i şikendür bâ‘is

 kasd-ı şarka nitekim misk-i hotendür bâ‘is

2. rişte-i fikrete nazm etmege dürr-i suhanı

 dürc-i la‘lüñdeki lûlû-yı ‘adendür bâ‘is

3. ‘âşıkuñ yok yere bî-nâm u nişân olmasına

 sırr-ı ‘ışk-ı dehen-i yâr-ı hasendür bâ‘is

4. oldı âşüfteligüm hatt-ı ‘izâruñla ziyâd

 gâlib olmaga cünûn sahn-ı çemendür bâ‘is

5. hecrî dil olmaga zindân-ı belâda der-bend

 resen-i zülfi ile çâh-ı zekandur bâ‘is

 

014. A: 17b

.

1 Nasıl ki doğuya gitmeye sebep Hoten miski ise, yüzüne bakmaya

sebep de kıvrım kıvrım zülfündür.

2 Söz incilerini fikir ipine dizmeye sebep, hokka gibi dudağındaki Aden

incisidir (dişlerindir).

3 Âşığın yok yere adının sanının kalmamasına sebep, güzel sevgilinin

ağzının aşk sırrıdır.

4 Çılgınlığım, ayva tüylerini görünce daha da arttı; deliliğin artmasına

sebep, yemyeşil bahçelerdir.

5 Ey Hecrî, gönlün belâ zindanında kilitli kalmasına sebep, sevgilinin

kement gibi zülfüyle çene çukurudur.

 

 

Ömer ZÜLFE, HECRÎ Kara Çelebî Muhyi’d-dîn Mehmed [ö. 1557], DÎVÂN, Ankara 2010, https://ekitap.kulturturizm.gov.tr/Eklenti/10618,hecripdf.pdf?0