Fe‘ilâtün fe‘ilâtün fe‘ilâtün fa‘lün
Remel + + – – / + + – – / + + – – / – –
1. ‘azm-i tarf-ı ruhuña zülf-i şikendür bâ‘is
kasd-ı şarka nitekim misk-i hotendür bâ‘is
2. rişte-i fikrete nazm etmege dürr-i suhanı
dürc-i la‘lüñdeki lûlû-yı ‘adendür bâ‘is
3. ‘âşıkuñ yok yere bî-nâm u nişân olmasına
sırr-ı ‘ışk-ı dehen-i yâr-ı hasendür bâ‘is
4. oldı âşüfteligüm hatt-ı ‘izâruñla ziyâd
gâlib olmaga cünûn sahn-ı çemendür bâ‘is
5. hecrî dil olmaga zindân-ı belâda der-bend
resen-i zülfi ile çâh-ı zekandur bâ‘is
014. A: 17b
.
1 Nasıl ki doğuya gitmeye sebep Hoten miski ise, yüzüne bakmaya
sebep de kıvrım kıvrım zülfündür.
2 Söz incilerini fikir ipine dizmeye sebep, hokka gibi dudağındaki Aden
incisidir (dişlerindir).
3 Âşığın yok yere adının sanının kalmamasına sebep, güzel sevgilinin
ağzının aşk sırrıdır.
4 Çılgınlığım, ayva tüylerini görünce daha da arttı; deliliğin artmasına
sebep, yemyeşil bahçelerdir.
5 Ey Hecrî, gönlün belâ zindanında kilitli kalmasına sebep, sevgilinin
kement gibi zülfüyle çene çukurudur.
Ömer ZÜLFE, HECRÎ Kara Çelebî Muhyi’d-dîn Mehmed [ö. 1557], DÎVÂN, Ankara 2010, https://ekitap.kulturturizm.gov.tr/Eklenti/10618,hecripdf.pdf?0