BAĞIRA ÇAĞIRA

Mevsim henüz yazda yayla yollarında insanlar…

Dağlara şöyle durup baktım da orman önlerine eğilir.

Ağaçları kesip betonarme evler dikerken çığlık çığlığaydı orman.

Ağaçlar yanar yıkılır bağıra çağıra…

Orman kanunlarının  başladığı yerde bır sürek avıdır sürer.

Kamplarda toplatılmlş kadınlar, erkekler ölümün kıyısında.

Gençler namlunun ucunda diz boyu haksızlıklar…

Taş ve sopadan ibaret pasif bir direnişi yaşanırken,

Ötelerde bir çocuk taş atar tanklara…

Tankın namlusu çevrilmiş çocuğa,

Çocuklar da vurulur bağıra çağıra…

Hatice Evlene Peköz