149.
Mefâ‘îlün mefâ‘îlün mefâ‘îlün mefâ‘îlün
Hezec . - - - / . - - - / . - - - / . - - -
01. Bahâr ėrse yine sahrâ-yı ‘âlem lâlezâr olsa
Dil-i dîvânemüŋ dağ-ı nihânı âşikâr olsa
02. Açılsam ol gül-i nev-hatt-ıla seyr-i gülistâna
Yine gül devri gelse rûy-ı ‘âlem sebzezâr olsa
03. Geh olsak vâlih ü hayrân u gâhî mest-i lâ-ya‘kil
Leb-i dil-ber gehî gâhî şarâb-ı hoş-güvâr olsa
04. Bulınmaz ‘andelîb-i dil-keşi şeydâ vü âzâde
Gerekse bâğ-ı hüsnüŋ medh ėder bülbül hezâr olsa
05. Nėçe bir ėy VUSÛLÎ sâ’il-i eşkümi nehr ėtmek
Kosa ser-keşlügi ol serv-kaddüm der-kinâr olsa
Hakan TAŞ, VUSÛLÎ [ö. 1592], DÎVÂN [İnceleme-Metin-Çeviri-Açıklamalar-Dizin], T. C. KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI KÜTÜPHANELER VE YAYIMLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ 3308 KÜLTÜR ESERLERİ Ankara 2010