BALANS AYARI GEREK

Yokluğundur;

Beni

Un-ufak edip

Kaşarlanmış gecelerin

İplerine seren.

Bu ayrılığın

İsmini koyamadık

Neden.

Bitmiyor,

Hasretliğin

Ciğerlerimi

Dağlayan türküsü.

Besbelli,

Fil derisi var,

Aklanıp-paklanmıyor

Yalnızlığın

Kirli-pis yüzü.

 

Başlıyor

Duman altı saatlerin

Dansı.

Akrep-yelkovanlar

Birbirine karıştı.

Gittin gideli

Kapımı tıklayan,

Hep

Çaresizlik oldu.

Tadı tuz kalmadı.

Aynaya baktığımda

Ben,

Ben değilim.

Yaşantımın

Balans teli koptu...                          (14.4.2007 - 6. şiir kitabımdan.)