Ağıt
Bana gül diyorlar neme güleyim
Ağlamak şanıma düştü n’yleyim
İlin gülü açmış al ile yeşil
Şu benim güllerim soldu n’yleyim
Karadan çaldırdım nere bazımı
Arşa çıkardılar âh u sûzumu
Elimden aldırdım yavru kuzumu
Firkati bağrımı deldi n’yleyim
Haberin alayım seher yelinden
Ördek kalkar m’ola kendi gölünden
Korkum ayrılıktan fikrim ölümden
Geldi çattı beni buldu n’yleyim
Ulu sular gibi çeşmim çağlayan
Mahrum kalmaz özün Hakk’a bağlıyan
Yâr yitirmiş yana yana ağlıyan
Âkıbet başıma geldi n’yleyim
Pir Sultan Abdal’ım kırklar yediler
Bu yolu erkânı anlar kodular
Allah verdiğini almaz dediler
Bana verdiğini aldı n’yleyim
Boratav, Pertev Naili, A. Gölpınarlı (1943). Pir Sultan Abdal. Ankara: Ankara Üniversitesi DTCF Yay. s. 101.