Rhein'ın kenarında bir akşam vakti
Yine geldi hüzün, keder saati.
İçimde titrerken sılanın sesi,
Alnımda gurbetin soğuk busesi.
Gözümde gafletin ağır uykusu,
Havada serin bir nehir kokusu...
O kokuyu nefes nefes çekerim,
Hasretime çare olamaz yarim.
Firkatin ateşi kaplar sinemi
Uzaklara demir alır bir gemi.
Memleketim ana gibi yar gibi
Kucak açmış beni bekliyor sanki,
Hayali karşımda dolaşıyorken
Yanımdan süzüldü, beyaz bir yelken.
Biraz önce yağmış, hafif bir yağmur,
Hemen sonra çiçek açmış ıhlamur.
Karşıda yanarken tek tük ışıklar,
Ağaçlar altında gezer aşıklar.
Nehirdeyse yare koşmak arzusu...
Bu uğurda akar, asırlardır su.
Rhein kenarında bir Basel akşamı
Götürse bu sular kederi, gamı
Karanlık hep acı, ışık yalancı.
Bu şehir güzel de bana yabancı,,,