BAŞIMIZ EĞİLMESİN

       2016 yılında ve 2017'yi karşılarken yaşadığımız büyük kayıplar, hepimizin yüreklerinde aynı duyguları uyandırdı: Derin bir keder, öfke ve kimi zaman da isyan. Diller ve yürekler -bazı diller ve yürekler hariç- bir oldu."Tek yürek" ve "ortak dil", terörün yıkıcılığı, bölücülüğü, acımasızlığı  karşısında anlamlı bir duruşun ifadesi oldu.

       Bir olmak, birlik olmaktan ve olayları objektif bir şekilde değerlendirip çok yoğun güvenlik önlemleri almaktan başka çaremiz yok diye düşünüyorum. Evet, yönetime ve izlenen siyasete yönelik eleştiriler elbette yapılmalıdır. Ancak temel duygudan, yani "birlik ve beraberlik" duygusundan kopmadan eleştirilerimizi dile getirmeliyiz. Ülkemizdeki ve başka ülkelerdeki bu son derece acı ve endişelendirici gelişmeler karşısında, ülkeler arasındaki samimi birlik mesajları ve dayanışma arayışları son derece önemli. Ama öncelikle her ülke, kendi içindeki birlik ve beraberliği, ortak ve doğru dili oluşturabilmelidir. Teröre baş eğdirebilmek elbette çok zorlu ve büyük acılar yaşatan bir süreç. Milletimiz ve insanlık büyük bir sınav veriyor. Terörün acılarını pek yaşamayan hatta hiç yaşamayan ülkeler varsa bile, o ülkeler de hiç bu acı tablonun içinde yer almayacaklar diyemeyiz. Varsayalım ki öyle olmadı ama insanlık, "bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın" atasözünü doğrular bir tavır içinde olmamalıdır. Ancak ne yazık ki bu siyasi tavır içinde olan ülkeler var. Kınama mesajlarından öteye gitmeyen, "duyarsız" bir tutum sergileyen ülkeler, terörün acımasızlığına seyirci olmaya devam ediyorlar. Tabii ki bunun arkasındaki asıl nedenleri en iyi yorumlayacak olanlar siyaset uzmanlarıdır. Görünenin arkasındaki asıl gerçekleri onlar en iyi şekilde yorumlayabilirler. Ama artık acılara tahammül etmekte zorlanıyoruz. Kabullenmek, sineye çekmek elbette mümkün değil. Ama sevdiklerini bu terör saldırılarında kaybedenlerin dilleri her ne kadar "vatan sağ olsun" dese de yüreklerindeki tarifsiz kederi dindirmek çok zor. Bu anlamlı sözü elbette yürekten söyleyen yüce gönüllü insanlarımız da vardır. Onların acılarını hafifletmek, biraz olsun dindirmek, ancak bizim sağlam duruşumuzla ve yetkililerin samimi ilgisiyle mümkün olabilir.Terör bize diz çöktürememeli. Terör bize baş eğdirememeli. Çaresizlik hissettirmemeli. Hissettirse bile kendisine esir edememeli. 

         Bu zor günlerde, sağduyulu ve duyarlı kişilerin dile getirdiği gibi "tek yürek" olabilmeli ve birleştirici mesajlar iletmeliyiz. Siyasi duruşumuz insanlığımızın önüne asla geçmemeli. Birlikte olmayı, birlik olabilmeyi, yaşanan acılar karşısında dik durabilmeyi ama çareler üretebilmeyi de başarabilmeliyiz. Derin bir keder içinde olsak da asla başımız eğilmesin! Sadece Hakk'ın önünde eğilen başlar, terörün karşısında asla eğilmesin! Dimdik ve onurlu bir duruş ilkemiz olsun.