BEN KÖYLÜYÜM

 

terim helal ırgat adım 
kokum tezek buğday emeğim 
yürekten sözüm kerpiç evim  
özlüdür mayam edepliyim 
ben köylüyüm dost

 

kimse ardından konuşmam 
onun lafını buna taşımam
hamurum saf duru çamurdan
ölçülmez saftır sevdam
ben köylüyüm dost

 

sessizimdir doğrularda
zehir olurum yalan dudakda
sakin duruşuma aldanma
kendini savunma yalanlarla 
ben köylüyüm dost

 

dost denildimmi candanım
dürüst dostalara hayranım
bir adım gelene bin giderim
haini sonsuza dek silerim 
ben köylüyüm dost

 

bir kırık sazım duvarda
gönülde yaralı bir sevda
neye yarar  dürüst olsanda
soysuza inanıldıktan sonra
ben köylüyüm dost

 

şakağımdan akar insanlık
elbisem eski pabuç delik
kimseye etmem kahbelik
adileri çeç gibi eledik
ben köylüyüm dost

 

şerefi teraziyle tartmam
dobra sözüm gaybet etmem
bir lafa bin yalan katmam
namerdleri adamdan saymam
ben köylüyüm dost

 

tırmığım meşe gürgenden
orağım en has çelikten
benim her sözüm yürekten
korkar oldum şirretlerden
ben köylüyüm dost

 

insanlığın olmadığı yerde
hile katarlar doğru söze
kurşun kar etmez adilere
dost satılmaz bizim ellerde
ben köylüyüm dost

 

yıldım sıfatı adamlardan
yüzü melek kalbi şeytandan
beş para etmez adı adam 
kaça dediler hiçe saydım
ben köylüyüm dost

 

dost denilen eğer soysuzsa
illa kahbelik vardır kanında
iftira etmem kimse hakkında
yalan dolan olmaz dostlukta
ben köylüyüm dost

 

şerefimi semere vurmadım
yalanı dolan edip konuşmadım
bozulmadım hiç dürüst kaldım
harbi konuştum hep horlandım
ben köylüyüm dost

 

boyun eğmem ben asiyimdir
köylü adım gibi gerçeğimdir 
bilmem yalan ihanet nedir
geçmişim gibi asilimdir
ben köylüyüm dost

 

bana iftira eden bre hain
boyunu aşmış rezilliğin
dost görünen  şeytansın
cehennemde yanacak bedenin
ben köylüyüm dost
         
              M Özgür Özbek