Durmak bilmez de gezer aşık,
Konmak bilmez de, süzer aşık
Kanadı kırılmış bir kuşa benzer,
Gönülden gönle düşen, aşık
Pencerelerde gezer
Bacalardan, onun adı tüter
Sesi yanıktır, dinleyeni aklından eder
Güzel bakar, güzel görür
Açar gönlün, kapısını
Ondan gayrıyı görmez gözü,
Dört döndürür, zihninde
Kapısından adım atanı
Kapılar açılmışken,
O gönlünü kaybetmişken,
Aşığın sevdiği güzel
Gelip ömüre konmazsa eğer,
Aşk kapatır da kapıları
Pencereden mi, düşer aşık
Bir gidiş değildir bu düşüş,
Aşktan değildir bu gidiş
İnsandandır,
Oysa ki aşk,
Kanatsız da, göklerde uçandır
İnsanı insandan alıp da,
Hakta bırakandır,