34.
Mefâ‘îlün mefâ‘îlün mefâ‘îlün mefâ‘îlün
Hezec . - - - / . - - - / . - - - / . - - -
 
01. Benüm bir serv-kadd ü lâle-had gonca-dehânum var
 Gamından gül gibi göŋlümde bir dağ-ı nihânum var
02. Yine ölmelüsi oldum bugün bir çeşm-i kattâlüŋ
 Varup ahvâlümi bildürmege ammâ ne cânum var
03. Ben[i] gördügi yėrde bilse taŋ-mı ol kemân-ebrû
 Tenümde oklarınuŋ yarasından çok nişânum var
04. Terahhum eyle sultânum zamânıdur cihândur bu
 Dėme ‘uşşâkuma cevr ėdeyin dahı zamânum var
05. Diyâr-ı ‘ışka şâham hayme-i eflâke baş egmez
 VUSÛLÎ âh-ı âteşnâkden bir sâyebânum var
 
Hakan TAŞ, VUSÛLÎ [ö. 1592], DÎVÂN [İnceleme-Metin-Çeviri-Açıklamalar-Dizin], T. C. KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI KÜTÜPHANELER VE YAYIMLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ 3308 KÜLTÜR ESERLERİ Ankara 2010