Beyaz Ölüm

 

 

Yaşamın kıyısında gezinip duruyorum
Üzerime sıçrayan üç beş damla mutluluk.
Ve arkasından gelen, öfke seli dalgalar
Üzerime çullanır, kalan tortu, burukluk.

Arıyorum sahilde öteki benliğimi
Kumların arasında kıyıya vurur diye
Havayı kokluyorum rüzgârı soluyarak
Teninin kokusunu bana savurur diye.

Dağların eteğine ürkerek basıyorum
Kurtlar kuşlar duymasın isyanım sana felek.
Dertlerimi ağacın dalına asıyorum
İster al kurtar beni, isterse çal dümbelek.

Önüm arkam uçurum ay doğmaz mı geceye?
Karanlıklar bari siz sıkıca sarın beni.
Bir beyaz kartal gibi bodoslama geliyor
Doruklardan kopan çığ bana kırmış dümeni.

Gel sen ey beyaz ölüm merakım bitsin artık
Daralan yüreğime bir merhem sür inceden
Gönlümdeki yaralar usul usul soğusun
Elveda kederlerim elveda hür geceden.