İnsan doğulur önce, sonra adam  olunur
Ebedî yaşayan ruh, ölen hayvan, bilinir
Unutmazsak gerçeği, iyi, güzel kalınır
Sezinden mi beslenir, "balım gülüm" özünde
Suzan ne'yle hislenir yalım yalım közünde...

Tanıtıyor bizleri, kılık kıyâfetimiz
Hürmet ettirense ilmî ziyâfetimiz
Arkadan konuşulan olmalı saffetimiz
Yazından mı süslenir, "âlim çalım", yüzünde
Hazzın ne'yle üslenir, ölüm kalım kozunda...

Her canın var bir dili, yalnız insan konuşur
Bir kere söylemeden, bir bilene danışır
Ağızdan çıkan sözler, bir delîle dönüşür
İzândan mı seslenir, "halim selim", sözünde
Hüzün ne'yle eşlenir,  zâlim, elim sızında...

Gören göz görmez olur, açık gitmesin yeter
Soran söz sormaz olur, yazı yitmesin yeter
Veren el vermez olur, azı satmasın yeter
Kuz'undan mı puslanır, "hâl-i âlem", pozunda
Uz'un ne'yle uslanır, bölüm bölüm  düzünde...