Felek gel seninle bölüşek ceç’i,
Hor görüp de giden yâr’e düşürdün.
Harmanı kaldırdım yükledim göç’ü,
Bilinmedik yerden yere düşürdün.
*
Çileler çektirdin gençlik çağında,
Boran oldun estin gönül dağında.
Belkısa adanan İrem bağında,
Bir kızıl goncayı zâr’a düşürdün.
*
Gönül küstü başka bir yâr seçmedi,
Altın tastan Bengisu da içmedi.
Yalvardım yakardım sözüm geçmedi,
Merhamet etmeyip dar’a düşürdün.
*
Sen benim biricik sevdiğim derken,
Hasreti bağrıma mihmân ederken.
Herkes sevdiğini alıp giderken,
Onmayan bahtıma kara düşürdün.
*
İntizâr etmeye varmıyor dilim,
Ne yazık açmadı tomurcuk gülüm.
Dermanım kalmadı büküldü belim,
Geçti artık ihtiyara düşürdün.
*
Ilgıt ılgıt esen seher yelini,
Mesken tutmuş şu gurbetin elini.
Gönlümün ilacı zülfün telini,
Sarı saçlım bergüzâra düşürdün.
Süleyman Karanfil