BİR RİC’AT TEŞEBBÜSÜ

Zamanın ağzından

Ateşler fışkırıyor.

Duygular

Bilinmezlerin çözümünü,

Gecelerde arıyor.

 

Eller cepte

Beyoğlu'nda,

Gezecek adam değildim.

Parke taşları bile

Tanımıyorlar beni.

Nerede

Nasıl kaybettim

O derbeder günlerimi.

Anılar,

Yanı başımda gölge gibi.

Benliğim,

İpini koparmış

Zırdeli.

Neyleyim

Aşkın,

Kapıma dayandı.

Şu

Zavallı yaşantım

Yandı ha yandı...                             (9.12.2006 - 6.şiir kitabımdan.)