Bir Zamanlar Şehrim

 

 

Yoğurt satardı çığırtkan satıcı

Kırık leblebi, bulurdu alıcı…

Gezer dükkanda vardı bin çeşit mal

Satılırdı her şeyin en arısı

Bizim sokağın gündüzü çarşıydı

Bozacı türlü, çınlatırdı arşı!

 

Herkes birbirini görünce tanırdı

Hal hatır sorar derdine yanardı

İmece evi kışlık donanırdı

Eserken yel, yaz kışa bürünürdü…

Eksik olmazdı dillerde şen şarkı

Coşkun ölçüsü, çınlatırdı arşı!

 

Sıralanırdı gecekondu evler

Bahçe önünde oturmak adetti

Elinde çaylar, güneşten yüz kavlar

Deniz tatili gibi saadetti…

Eli yanakta genç, bekler aşkını

Söylerken türkü, çınlatırdı arşı!

 

Hırsız olmazdı, kilitlenmez kapı

Hiç kimse evde kapatmaz dolabı…

Tanımazdık ki, Çinliymiş, Arabı

Sokak, köy gibi yaşardı serabı…

Şehrimde huzur, halk yapardı katkı

Kardeş ülküsü, çınlatırdı arşı!

 

Sokak futbolu çocuk eğlencesi

Öbe söbesi, oynardık gecesi

Bulurduk harf harf varsa bilmecesi

Taşardık suyu akmazsa çeşmesi…

Kuyrukta itiş kalkış düşerdi atkı

Kavga, gürültü, çınlatırdı arşı!

 

 

Saffet Kuramaz