Önce danışırdık konu komşuya.
Sonra çağırırdık hepten saçuya.
Gelmeyeni basardık biz suya.
Hoş olurdu bizim köyün düğünü.

Büyükler giderdi oğlan evine,
Giderdi ki oğlan evi sevine.
Puşu takardık sağdıca, güveyine.
Hoş olurdu bizim köyün düğünü.

Güvey odasına gençler giderdi.
Yaver Yusuf hepsinden beterdi,
Kolumuzdan tutup tutup atardı,
Hoş olurdu bizim köyün düğünü.

Harman ortasına ateş yakardık,
Büyükler oynar bizde bakardık
Efeleri seyretmeye çıkardık
Hoş olurdu bizim köyün düğünü

İkinci gün düvürçüler gelirdi,
Yol yordam nedir herkes bilirdi.
Her düğünün bir vekili olurdu.
Hoş olurdu bizim köyün düğünü.

Yengeler geline yardım ederdi.
Yok, idi milletin gam ile derdi.
Bir fincan kahveye bahşiş verirdi.
Hoş olurdu bizim köyün düğünü.

Kazanlar dolusu yemek pişerdi.
Adam başı üç beş tabak düşerdi.
Bunlardan bütün köylüler yerdi.
Hoş olurdu bizim köyün düğünü.

Cirit havasını çaldı mı (GULAK) 
Atların tozunu ara ki bulak.
Tilki idi haberci şimdiki ulak.
Hoş olurdu bizim köyün düğünü.

Ata bindirirdik yenge ile gelini.
Kına ile süsler idik elini.
Küçük kardeşine bağlatırdık belini.
Hoş olurdu bizim köyün düğünü.

Kız evinden çıkar düğün alayı,
Önde davul zurna çalar halayı.
Bulunurdu tüm işlerin kolayı.
Hoş olurdu bizim köyün düğünü.

Düğün dernek kapısına gelince,
Gelin nazlı nazlı attan inince,
Ağlardı anası inceden ince.
Hoş olurdu bizim köyün düğünü.

Dökerdik başından bozuk paralar,
Toplamak için açılırdı sıralar.
Çoluk çocuk birbirini yaralar.
Hoş olurdu bizim köyün düğünü.

Son gecesinde yenirdi helva.
Sanırdık ki helva her derde deva.
Güvey gelin alır sağdıçsa hava.
Hoş olurdu bizim köyün düğünü.

Atardık içeri dualar ile
Yaşamayan bunu nereden bile.
Salih’im bunları getirdi dile.
Onlar kavuşup mutlu oldular.
Okuyanlar eskileri buldular. Salih Özel Evreni

*(GULAK) Zurnacının lakabı