Gönlündeki hüznün bana dokunur
Gönlümün dermanı sende bulunur
İzin ver o gönül sırrın dokunsun
Yoksa deli gönlüm boşa yorulur
Bak bu gönlüm senin gönlün önünde
Sende yalvarırsın günün birinde
Cevap bulamazsın o dar gününde
Yoksa deli gönlüm boşa yorulur
Vurma darbe sende sevmeyen gibi
Attın sen kuyuya gördüm ben dibi
Etme beni sende bin dert sahibi
Yoksa deli gönlüm boşa yorulur
Varayım dedim ben senle bahara
Önüme ördün sen kalın duvarı
Sen dersin derdine git çare ara
Yoksa deli gönlüm boşa yorulur
Çektiğim çileler gönle dokundu
Çaresiz derdime güneşler doğdu
Mevla’m her derdime derman buldurdu
Bu deli gönlümde boşa yoruldu
Aşık Gülveren’im sözler faydasız
Anlamayana dil dökmek anlamsız
Mevla çare verir kalmam çaresiz
Bu deli gönlümde boşa yoruldu
Mehmet Aluç / Aşık Gülveren