Fe‘ûlün fe‘ûlün fe‘ûlün fe‘ûlün

 

Mütekârib + – – / + – – / + – – / + – –

 

1. bu deşt içre ger ola bir kays hâdis

 olur zülf-i leylî-veşüñ aña bâ‘is

2. dilâ müşkil-i ders-i ‘ışk olmaya hal

 bu fende muhakkikler olursa bâhis

3. komazuz müdâm elden ayag[ı] cem-veş

 bizüz ‘ayş ü ‘işretde cemşîde vâris

4. fezâ-yı dile ekmişem tohm-ı ‘ışkı

 yog-iken cihân kiştzârında hâris

5. hadîs-i gamı hecriyâ nakl eder dil

 olup câmi‘-i ‘ışk içinde muhaddis

 

.

1 Bu çölde bir Mecnun ortaya çıkıyorsa, bunun sebebi senin Leylâ gibi

saçındır.

2 Ey gönül, tetkik edenler bu fende ne kadar tartışsa da aşk dersinin

müşkülü (bir türlü) çözülmez.

3 Cem gibi kadehi elimizden hiç bırakmıyoruz; eğlence meclisinde

Cemşid’in mirasçısı biziz.

4 Dünya tarlasında hiç çiftçi yokken ben, gönül bağına aşk tohumunu

ekmiştim.

5 Ey Hecrî, gönül aşk camisinde hadis bilgini olup dert hadisini

nakleder.

 5b ‘ışk içinde: ‘ışkda bir A.

 

 

Ömer ZÜLFE, HECRÎ Kara Çelebî Muhyi’d-dîn Mehmed [ö. 1557], DÎVÂN, Ankara 2010, https://ekitap.kulturturizm.gov.tr/Eklenti/10618,hecripdf.pdf?0