BU NASIL İŞ

Usta bir bakışın eseridir yüreğim,
Her noktasında bir emek var.
Görmeseydim bilmezdim,
Sonuçta "bu nasıl bir iş" demek de var.

 

Dedim ki "şuracıkta kalsın yüreğim, ne olur?
Kıvrılıp dursun bir kenarda sessiz sedasız."

 

Hem yaşanır mıydı ki hayat  öyle aşksız sevdasız?
Her şeye rağmen, yine de çekildi o bakışlar sözsüz vedasız.

 

Gökyüzüne döktüm içimi,
Saçılıverdi gece gündüz demeden üzerime.
Gölgemin arkasına saklanmadım ki ben!
Güneş geldi dikildi tepeme.

 

Bazen oldu, geceyi beğenmedi uykum,
Bazen de, uykuma sığmaz oldu gecem.

 

Son bir gayretle tütsüsünü yaktım umudun;
Kokusunu yeller aldı,
Korkusuysa bana kaldı.
Bakakaldım öyle hayretle.

 

Söylediklerim sustuklarımın içinde kaldı,
Çıkaramadım;
Ben bu dertle bir türlü başa çıkamadım.

 

Yeri geldi yol gözledim,
Yeri geldi yolda tökezledim,
Ben yaşadığım her anımda,
İşte o usta bakışı özledim.

 

İnce bir hüznün eseridir yüreğim,
Her noktasında bir hasret var.
Çekmeseydim bilmezdim,
Sonuçta "bu nasıl bir iş" demek de var.

 

Cemil Baştürk