BUGÜNKÜ İSTANBUL

 

İslamsız madde bir pul, ruh ise bir canavar                   

İslam’ı bol’da bugün İslam’dan hangi iz var

 

Bir karşılıksız yapar yaptığı hayrı Müslim

Böyle ayrılır müslümandan gayri Müslim

 

 

Deraliye, Bab-ı Ali, Payitaht, İstanbul----

Dilerim son adınla kıyamette sonu bul.

 

İstanbul bugün günahlara gömüldün                         

Hatırla bir zamanlar hadisle övüldün

 

Taşın, toprağı altın olan Ey İstanbul’um

Böyle midir acaba İstanbul bugün durum.?

 

Yağmalandı hep Fetihle alınan toprağın-

Üstünde yaşanan bir yaşam ki darmadağın

 

‘’Tüyü bitmemiş yetimin hakkı, haram’’’ derler.

Deveyi hamutuyla lokma gibi ederler.

 

Sindirilmemiş midelerle dönerler Kıbleye

Geğirtiler içinde an yok ‘’âmin’’ demeye

 

 Oturup, secde ettiği tapu, hazine malı

Milletin hakkı boğazında kara bir çalı.

 

Olabilmek için seçimlerde beldeyi

Oy için peşkeş çektiler, doğayı, dereyi

 

Yöneten, yönetilen bir koyup üç aldılar.

Açıkgözlük yapıp ahiretlerini çaldılar.

 

Eline ,mala alan herkes kendi mimarı

 Arapsaçı yaptılar şehirde ki imarı

 

Şimdi yeni bir rant, kentsel dönüşüm

Millet hakkında daha karlı bir bölüşüm..

Söküldü hunharca akciğerleri

İkibe’ye endeksli şimdi değerleri

 

Olmalısın elbette modern, çağdaş

Türklük, Müslümanlık değerlerinle bağdaş.

 

Herkes kendi müteahhit, kendine mimar

Hani nerde yenilik, hep rezalet imar

 

Deniz üstü köprüler, deniz altı tüneller.

Göz nuru, ter döküyor mübarek eller.

 

Hüzünlerle dopdolu Cami, mescit, türbeler

Secde eder dedeler, günah yolu körpeler.

 

Her tepesinde bir peygamber, bir evliya

Doğası mabettir bu şehrin sanmayın riya

 

Yedi tepe, yedi el hep duada gibi

İstanbul iki yarım parçalı ada gibi

 

İslam’ı bul, İslam’ı bol; oldu bir İstanbul

İslam’ı bul, İstanbul, bizi kurtar sende kurtul

 

Fethinin Rövanşı, geçilmeyen Çanakkale

Tarihi bir ders verildi müşrike, düvele

 

Getirildin bugünse yaşanılmaz bir hale.

Günün çile, gecen çile, hayat daha çile

 

Bir yerinde örgütler, Bir yerinde çeteler,

Çıkmaz sokağa döndü çarelerle, öteler

 

Magandalar, kapkaçlar saniyede suç işler

Zaman suç makinesi ruhu gizlice dişler

 

İki dünya bir araya gelse seni haç’a vermeyiz

Sen böyle olursan huzur yüzü görmeyiz.

 

Ne güçlü, ne sinsi bir silahmış meğer kültür

Bir Musibet ki ne anlatılır, ne görülür tür.

 

İstanbul, İslami bol kutlu bir emanettir      -    

 Mümin bile İstanbul’da huzura hasrettir.

 

Tarihe, eserine gösterilmeyen saygı

Vatan sevgisinden duyulacak bir kaygı

 

Tarihi surlar bugün birer korku tüneli.-

Şöyle biraz dokunsa Fatihin Kutlu Eli

 

Eminin kadırgalar gökte yürür bu sefer..

İşareti bekliyor Millet Adlı bir nefer

 

ORHAN AFACAN

İzmir-09.10.2007@20.1.2013