Bülbülüm Dünyada Bir Güle Aşık

Bülbülüm dünyada bir güle aşık
Yanarsın bu nare pervane bülbül
Sahra-yı alemde durmaz ötersin
Çıkarsın gülleri seyrana bülbül

Ne acayip bir hal devran edersin
Bahçede gülleri seyran edersin
Garip bülbül gibi feryat edersin
Seni kim tanıyor divane bülbül

Bülbülüm her yeri gülistan ettin
Gezdiğin bahçeyi bağ bostan ettin
Söyleyip aleme hem destan ettin
Duyurursun sesini her yana bülbül

Bülbülün feryadı canlara değer
Nerde güzel görse boynunu eğer
Bülbülün maşuku gül imiş meğer
Çıkarsın gülleri devrana bülbül

Bülbülün meskeni goncanın dalı
Nasıl olur böyle bülbülün hali
Halimden anlayan bir ehl-i dili
Getirsem bir yola erkane bülbül

Bülbül feryat etme bugün de geçer
Seher eyyamında goncalar açar
Bülbül kafesinde ne yer ne içer
Bildirmezsin halini insana bülbül

Aşık Mehmet kimse bilmez halinden
Kim anlar ki bu bülbülün dilinden
Ayrılır mı acep gonca gülünden
Anlatma halini nadane bülbül

Aşık Mehmet Yakıcı