Burası neresi?

Tırmanırken nefesim eşsiz yalnızlığına
Bir ben kalmış gibiydim.
Minik birserçe dokundu camıma yalnızca
Kafiyelerimi koydu bir kanguru çantasına
Bilmem bu hangi diyar, ben hangi bendeyim.

Kim, nerede ve bilmezken yalnızlığın bu camgöbeği rengini
Karanlıklarına sakladılar çocukluğumun güzelliklerini
Ellerime verdikleri bu benlik,
Tatmin etmedi beni
Umutusuz şiir akıyorken papatyaların sisli hecelerinden

Bir kadın ağladı yağmurların içinden.
Kim nerede, kim benimle, bilmiyorum burası neresi.
Sessizliğin bu denli kirlettiği sokakları
Yağmurlar temizlemedi
Kış geldi,
Üşürken sokak çocukları yalın ayak koştukları caddelerde
Hiçbir park güldürmedi onların yüzünü
Bunları gören gözlerimin

hissiz parıltılarını benzettiler yıldızlara
Yıldızlar bizim kalmadı, kaydılar hatırsız dileklere
Şimdi bir iskambil destesinin en değersiz kartıyım
Umarsızca saçıldığım bu tozlu masalarda
Heba olacağım sessizce
Kim benimle, ben neredeyim
İnan bilmiyorum burası neresi,
Sokakların serin yağmur suları temizlemiyor bu ürkütücü şehri.
Kim benimle, ben neredeyim
İnan bilmiyorum burası neresi,