Büstten Farksız

 

Gözlerim dikili ufuklara

Gözyaşlarımı akıtırım içeri

Günlerin makarasına bahtımı sara sara

Beklerim sanki kaybetmemek için tuttuğum yeri

 

Belki bir bulut uğrar geçerken

Bırakır bütün yükünü üstüme

Güneş benim için doğar belki erken

Çırpınır can vermek için bu büstüme

 

Farksızım bir büstten olsam da canlı

Giyindim üstüme soğuk iklimleri

Akşamın rengi artık kanlı

Kim bilir kimler bıçaklıyor kimleri

 

                         Erden Ender GÜNER