ÇAĞIN YAZGISI
Sonsuz gökyüzünde süzülen
Aşk masalında buluyorum kendimi
Tanınmış olmak rozeti
Yapışarak yakama
Minarelerin gölgesine sığınan
İlahi yakarış
Zonkluyor kulaklarımda
Sırrını taşıyamayan okyanus
Kanıma karışarak
Yazgımını ayaklandırıyor geceye karşı
Kuşların kusal kanatlarından dökülen
Çoban yıldızı
Şehrin alışık olmadığı buğu
Bir bir aşındırıyor zamanı
Dudaklarımı morartan zifir
Yılları deviren zaman
Putları devire devire yürüyen rüzgar
Külleri savuruyor yazgıma
Yazgım günah muskasıyla
Bir yer buluyor kendine
İdam sehpasında
Ey kenti kemiren utanç yasası
Başımı döndüren çağrı
Uyandır hüt hüt kuşlarını
Bıraksın gökyüzü kırgınlığı
İnsan artık devirmeli çağın putlarını.
Samet YURTTAŞ.