CALBALI DÜZÜ
"Unutulmaya yüz tutmuş destan geleneğimizden bir örnek."
Gurbetten sılaya geldin izine,
Yatırmışlar Calbalı’nın düzüne.
Özüm döğüp bakamadım yüzüne,
Dayıların geldi kalk abam oğlu,
Aç gözlerini de bak abam oğlu.
*
Kurban bayramının üçüncü günü,
Zalım şitayir’in bilinmez yönü.
Mahşere dönerken eviyin önü,
Teyzelerin ağlar kalk abam oğlu
Garaları bağlar bak abam oğlu.
*
Zalım baban inan etti gidecek,
Üstüne de yemin billâh edecek.
Ecel çekmiş son nefesin bitecek,
Yaylanın yolundan gel abam oğlu,
Salacandan dutan el abam oğlu.
*
İçten çıkar merdivenin gapısı,
Günyeli esti mi gelir kokusu.
Kimselere benzemiyo yapısı,
Sıtaran kötüymüş ah abam oğlu,
Gardaşın ağlarmış vah abam oğlu.
*
Ağustosun onyedisi düşmedi,
Gatil motur Calbalı da kişnedi.
Götürüp de uçurumda heşledi,
Annı top kekilli goç abam oğlu,
Ezrayil geliyo gaç abam oğlu.
*
Yokarıda garyolası gurulu,
Başucunda picaması dürülü.
Havas ettik alamadık gelini,
Yavuklun ağlıyor gör abam oğlu,
Sırma saçlarını ör abam oğlu.
Süleyman Karanfil
1986 yılının Ağustos ayında, Belçika'dan yaz tatili için Suvermez köyüne gelen ve Kurban bayramı sonu AmcasınınTraktörüne binerek Ailesi ile birlikte Yaylalara Gezmeye gidip dönüşlerinde Calbalı düzü denilen yerde Traktörün devrilmesi sonucu, Amcası ile birlikte hayatını kaybeden Ablamın oğlu Muhterem'e Yazdığım bu ağıt'ı sizlerle paylaşıyorum.
Yüce Rabbim, ebedi âleme göç edenlerin cümlesini cennetine nail eyler inşaallah.
