Mef‘ûlü fâ‘ilâtü mefâ‘îlü fâ‘ilün

 

Muzâri‘ – – + / – + – + / + – – + / – + –

 

1. cânlar revân olup reh-i ‘ışkuñda ser düşer

 tîg-i müjeñle bir dem içinde neç’er düşer

2. cân nakdine metâ‘-ı gamuñ müfte aldı dil

 bâzâr-ı gamda bilmez elinden neler düşer

3. eşkümle yüzüm atı ayagına ol şehüñ

 altunlu ser yérine bugün sîm ü zer döşer

4. gördüñ saçıyla düşde dehânın çü ey göñül

 saña ‘adem diyârına uzun sefer düşer

5. kanum nece kurumaya sâkîye hecrî kim

 gördükce kanlu yaşumı yüzümde ter düşer

 

021. A: 19a

.

1 Aşkının yolunda canlar sel olup başlar düşer; kirpiğinin kılıcıyla bir

anda bir çok yiğit ölür.

2 Gönül, can akçesiyle gam kumaşını beleşe aldı; gam pazarında elinden

neler düştüğünü (ne kaptırdığını) bilmez.

3 Gözyaşımla yüzüm, o sultanın atının ayağına, altınlı kumaş yerine,

bugün gümüş ve altın döşer.

4 A gönül, onun saçıyla ağzını düşde gördüğün için sana yokluk

ülkesine uzun sefer düşer.

5 Ey Hecrî, yüzümde kanlı yaşlarımı görünce incinip küsen sâkîye nasıl

kanım kurumasın/nasıl darılmayayım.

 

 

Ömer ZÜLFE, HECRÎ Kara Çelebî Muhyi’d-dîn Mehmed [ö. 1557], DÎVÂN, Ankara 2010, https://ekitap.kulturturizm.gov.tr/Eklenti/10618,hecripdf.pdf?0