Mef‘ûlü fâ‘ilâtü mefâ‘îlü fâ‘ilün
Muzâri‘ – – + / – + – + / + – – + / – + –
1. cânlar revân olup reh-i ‘ışkuñda ser düşer
tîg-i müjeñle bir dem içinde neç’er düşer
2. cân nakdine metâ‘-ı gamuñ müfte aldı dil
bâzâr-ı gamda bilmez elinden neler düşer
3. eşkümle yüzüm atı ayagına ol şehüñ
altunlu ser yérine bugün sîm ü zer döşer
4. gördüñ saçıyla düşde dehânın çü ey göñül
saña ‘adem diyârına uzun sefer düşer
5. kanum nece kurumaya sâkîye hecrî kim
gördükce kanlu yaşumı yüzümde ter düşer
021. A: 19a
.
1 Aşkının yolunda canlar sel olup başlar düşer; kirpiğinin kılıcıyla bir
anda bir çok yiğit ölür.
2 Gönül, can akçesiyle gam kumaşını beleşe aldı; gam pazarında elinden
neler düştüğünü (ne kaptırdığını) bilmez.
3 Gözyaşımla yüzüm, o sultanın atının ayağına, altınlı kumaş yerine,
bugün gümüş ve altın döşer.
4 A gönül, onun saçıyla ağzını düşde gördüğün için sana yokluk
ülkesine uzun sefer düşer.
5 Ey Hecrî, yüzümde kanlı yaşlarımı görünce incinip küsen sâkîye nasıl
kanım kurumasın/nasıl darılmayayım.
Ömer ZÜLFE, HECRÎ Kara Çelebî Muhyi’d-dîn Mehmed [ö. 1557], DÎVÂN, Ankara 2010, https://ekitap.kulturturizm.gov.tr/Eklenti/10618,hecripdf.pdf?0