CASPER
Damlalar süzülürken pencereden,
Şamdanların gölgesine sığınmıştı gövdem,
Uyumuştu insanlar kucağında aydınlığın,
Bilinmez bir yolcuğa çıkarken ruhları, rüyalarla
Yolculukları yarıda kesilenler, gezip duruyorlardı dışarıda
Hayaletler,
Kesişmemiş yollarda, hayatlarını kaybedenler
Hayaletler,
Yarım bırakılan, hayallerin hala peşindeler
Ölülerim var mıydı,
Geceleri dışarılarda kalan,
Gün uçup gidince konağından
Penceremi selamlayan,
Bir adam yoktu geceleri,
Hayaletlerine pencereleri açan,
Bir adam vardı, hayaletler i geldiğinde
Perdeleri çeken
Ölüleriyle arkadaş olamaz, içimde yaşayan adam
Ölümü tatmadan.
Hayaletlerin pencerede bakan,
Gözlerine katılmadan.