159
(Feilâtün Feilâtün Feilâtün Feilün)
1 Gerden ü ruhda görenler hatt-ı anber-fâmın
Cennet altında yâ üstünde dimişler Şâm’ın
2 Çâk çâkî-i mahabbetle olur şöhret-i ışk
Şerha-ı sîne ile almada hâtem nâmın
3 Neş’e-i nevbet-i kâmı göremezdi kimse
Dönmese sâgarı ger encümen-i eyyâmın
4 Etdi germiyyet-i vuslat o perî tenhâda
Yâr ile halvet imiş lâzımesi hammâmın
5 Bezme gel etme hazer mîve-i vaslın görelim
Nahl-ı nâzım alırız korkma senin de hâmın
6 Hânedân-ı Cem’e düş gamdan amân istersen
Sâyesinde sıgınırsın gam u hemden câmın
7 Yâr ile olmaz idi tevbeye şâyeste günâh
Girmese beynimize câmı mey-i gül-fâmın
8 Âlem-i âba yanaş âteş-i hemmin sönsün
Hânumânına su kor âb-ı tarab âlâmın
9 Gönlü rabt etmede der-i dergeh-i istigfâra
Lutfun inkâr edemem Haşmet o sîm-endâm
Haz.: Dr. Mehmet Arslan-İ. Hakkı Aksoyak, Haşmet Haşmet Külliyatı, T. C. KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI KÜTÜPHANELER VE YAYIMLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ 3199 KÜLTÜR ESERLERİ