Fâilâtün/Fâilâtün/Fâilâtün/Fâilün
 
1.Çün hayâl-i çeşmün içün kıldı göz yaşın şarâb
Ben de dervîşâne şâhâ bagrumı kıldum kebâb[1]
2. Kûyun itine figânum derd-i ser virdi diyü
Gözlerümün şîşesinden virürem her dem gül-âb
3. Şöyle gitmişdür karârı gün yüzün mihriyle kim
Kapudan yol virmesen düşer bacandan âftâb
4. Hem-dem idinmiş durur âh-ı seher-hîzi gönül
Gözlerüme her gice tan mı hayâl olursa hâb[4]
5. Ya yetişem vasla yahod cân virem didün Münîr
Sözi hatm itdün hemân vallâhü alem bi’s-savâb
 
Ersen ERSOY,  II. BAYEZİD DEVRİ ŞÂİRLERİNDEN MÜNÎRÎ HAYATI,ESERLERİ VE DÎVÂNI (İNCELEME-TENKİTLİ METİN) https://ekitap.kulturturizm.gov.tr/Eklenti/10631,muniripdf.pdf?0