ÇÜNKÜ BEN ŞİİRDEN İBARETİM

Bir ezberim yok benim çünkü sayısızdır haiz olduğum ezberin gizeminde kaybolduğum kadar şiir yazdığım da yalandır çünkü ben tamı tamına şiirden ibaretim…

 

 

 

 

 

Bir enkaza dönüşür dönüşmez iç sesim

Sundum kaydımı evrene

Müptelası olduğum sevginin ve umudun

Karelere b/ölündü içimdeki mevsim

Miladımdı mademki şiir

Mahrem kaygılarımı def ettim

Giyindiğim kadar sözcükleri

Yüreği de mest ettim.

 

Uyruğu tartışılırdı gün batımının…

Yoksa nasıl uydururdum ben hayatı?

Uyumsuz bir kelebek mizaçlı

Tokuşturduğum kalemi

Aşkınsa revaçta olduğu bir minvalde

Hayallerimi kâğıda ektim…

 

Durağan bir hayat değildi elbet öykündüğüm

Gel gör ki ıssız ve sıradan

Meyleden coşkuma sarıldım

İçimdeki hutbeler yangın misali

Körü körüne inandığım insanların mizacı

Ayyuka çıkandı hüznüm bazense sevincim

 

Diri bir tebessüm bahşedilmişti madem

Cihana yaydığım sevgi ve sitem

Düşler hacizli olsa ne ki…

Yaralı yüreğinse kalemle seferberliği

Putperestti şarkılar

Kaykıldığım şu minvalde neyse ruhuma kazınan…

Azığım sözcükler

Azman mahiyetinde dalgaların biçimlenen ruhum

Boyumdan büyüktü her biri

Ve ettiğim laflar öncemde saklı

Nice cendere

Geçtiğim x-rey cihazı susmak bilmedi

Ve

Döktüm cebimdeki taşları

Yetmedi.

Döktüğüm onca gözyaşı

Sahi, kayıp mıydı edindiğim gizem?

 

Kaybolmanın ertesi

Yüz görümü nice duygu geldi dile

Sırdaşım iklim ve Tanrı

Yaza yaza çıkarken de sırlarım ayyuka

 

Hüzün biçili bir ömür

Kanıksadığımsa kader

Bıçkın rüzgârın müptelası

Dilimlediğim peyderpey

Dilemması yalnızlığın

Solan yüzümde saklı intibaı

Sönük bir yıldızın yankısı:

Sahi, neydim ben neyden bunca acı?

 

Meylettiğim bir kumpas değildi asla ömür

Mizacı dervişin sarmalında gizinin

O huzur dolu bekleyiş zikrine

Eşlik eden fikrinden dökülen

Sözcük zümresi

Satırların gazabına uğradım

Sayıkladığım rüyalarım birer şiire dönüşen

Aksanım yorgun şivem tanıdık

Müptelası hayallerin boca ettiğim bunca sırrı

Ve elbet her zerremle şiire denk düşen…

 

Yolda rastladığım o yabancı

Zaman içerisinde tek yoldaşım oldu

Serili olduğum zemin aslında bir can pazarı

Uyruğum ve ulağım nasıl ki şiir

Diz(e)lerimin bağı çözüldü ve de ertelediğim kadar

Hayatı ve mutluluğu

Günyüzü görmek ne demek?

Sancılı bir hayatın bitimsiz nazı niyazı

Çünkü yaşadığım tek ve arzu dolu

İklimdi şiir…

 

İkiletmediğim kadar yalnızlığı

Başımın dikine gittiğim

Varacağım o son yaka

Yamalı mimarisi şehrin ve şiirin

Mazbut bir gölgeydi hem eşlik eden

Aldığım nefes gibi adeta

Yaşamın güftesi

Belirteci hüzün ve ilham

Şiirden imal edilmiş bir ben ve nicesi

Nasıl ki saklı idi şapkamda

Ceplerimden dökülen anıları ve duyguları

İliklediğimse kalem ve şiir

İteklendiğim kadar koştuğum kendime

Ve hayat mademki

İmla hatalarından ibaretti

İbraz ettiğim kaderi kabullendiğimin ertesi

Şiirler düşmek bilmezken yakamdan

Çünkü ben şiirdim ve nicesi…