ÇÜNKÜ O EŞİN

 

Sevenler vefadan, kaçmaz bir kere,
Baş tacı eder hep, üzmez boş yere,
Vadinde durmamak, yakışmaz ere.
Hiç bahsi olur mu? Yârse üç beşin,                             
Hakkıdır tek taş al, mest olsun eşin.

Gelse de keder gam, yanan yârindir,
Cananın değerlin, hem telkârindir,
İhtimam göster hep, solar narindir.
Ardından gözetler, sağlamdır peşin,
Kollayan gölgendir, dağ gibi eşin.

Hoş görür affeder, zor anda kaçmaz,
Har vurup savurmaz, malını saçmaz,
İncitme tez küser, goncalar açmaz.
Sen dersin bakarız, yar öder peşin,
Bazen de sürpriz yap, sevinsin eşin.                  

Dalındır çocuklar, hem anne baba,
Arkadaş komşular, dost ve akraba,
Dar günde korursun, verirsin çaba.
Üzse de kızmazsın, çünkü kardeşin,
O’nu da hiç kırma, çünkü has eşin.

Huysuzsun kırılgan, bazı çekilmez,
Nazına katlanır, kimseler bilmez,
Of desen yaş döker, gözünü silmez.
Sanma ki bir ensin, bulunmaz eşin,
Oysa pek kıymetli, yapandır eşin.

O huzur limanın, ak gonca gülün,
Ömründe şakıyan, eşsiz bülbülün,
Değer ver mutlu et, birlikte gülün.
Olsun hem yıldızın, ayın güneşin,
Kıskanma gurur duy, çünkü o eşin.

Dar günde umudun, canın yanında,
Paylaşır hüznünü, kalmaz canında,
Elem gam barınmaz, gider anında.
Hastaysan gülünce, kalmaz ateşin,
Terapist bir tabip, dermandır eşin.

El âlem çok üzdü, güldün affettin,
Gönüller yapmaya, çaba sarf ettin,
Nedense yârini, hep geç fark ettin.
Kahrını çekerdin, berduşun keşin,
O’nu da az hoş gör, yad değil eşin.

Vuslat da keder de, yaşamın aslı,
Sen yanan Kerem ol, yârin de Aslı,
Mesutça yaşayın, tadın son faslı.
Mutluluk devşirin, bol bol üleşin,              
Bu fırsat kaçmasın, bekliyor eşin.