Dâstân ve Tevârîh-i Mülûk-i Âl-i Osman'dan

Bildi anı kim gazâ-key iş olur.
Gazi-olanun haşrı bîteşvîş olur.

Gazi olan hak dinündür âleti.
Lâcerem hoş olasıdur hâleti.

Gazi olan Tanrınun ferrâşıdur.
Şirk çirkinden bu yeri arıdur.

Gazi olan Hak kılıcıdur yakîn,
Gazidür püşt ü penâh-ı ehl-i dîn.

Ola kim ol Tanrı yolına şehîd,
Öldi sanma kim diridür ol sa'îd.

Hak katında rızk içindedür olar.
Ölmediler, belki zindedür olar.

Pes heves etdi ki-ede ol bir cihâd.
Ola kim gâzî uralar ana ad.

Leşkerini cem'edüb girdi yola
Gündüz Alp, Er Duğrıl anunla bile.

Dahı Gök Alp u Oğuzdan çok kişi
Olmış idi-ol yolda anun yoldaşı.

Konyadan çün geldi Sultan Yükine,
Katına geldi halâyik, yükine.

Baylara i'zâz u ikrâm eyledi.
Yohsula ihsân u in'am eyledi.

Dâr-ı küfre saldı oradan çeri
Ki-Eller urub öldüreler kâfiri.

Anda Er Duğrıl çoğ etdi kârzâr,
Lâcerem oldı cihânda nâmdâr.

Urdı bîhad El ü aldı gene ü mâl,
Etdi leşker dâr-ı küfri pâymâl.

Ol yörede durdı bir kaç vakt şâh;
Tâ ki ola kâfirün işi tebâh.

Sulh idi anunla Tatar ol zamân,
İşidicek kâfıre-olduğın revân,

Bulıban fırsat gerü El urdılar;
'Ahdı bozub gerü kîne durdılar

Bu haberden erdi çok teşvîş ana.
Lâbüd oldı gerü dönmek iş ana.

Verdi ol etrafı Er Duğrıla şâh
Ki-ede defin ehl-i küfrün sâl ü mâh.

Bu kadar feth olıban rûzî ana,
Döndi, gitdi gerü, Konyadan yana.

Uydı anda çok kişi Er Duğrıla;
Oldur iş kim danış ile doğrıla.

Ol gelenlerle gönül berkitdi ol.
Hak yolma canını terk etdi ol.

Yüridi, Sögüd Eline geldi ol.
Kılıç ile ol yöreyi aldı ol.

Bunun üstine çü geçdi az zaman
Yüzini döndürdi andan bu cihan.

Gitdi Er Duğrıl cihandan, yerine3
Oğlı Osman kaldı anun yerine.

Ahmedî

3-Yerinmek = Üzülmek, eseflenmek. Yerine, eski şiveye göre "yerinerek"demektir

Ahmedî
Dâstân ve Tevârîh-i
Mülûk-i Âl-i Osman