Her var oluş insanı ölüme sürüklerken
Var oluşun seni sen olarak kanıtlarken
Kendinden insanlardan kaçman niye
Değer mi her şey benim olsun olsun diye
Sana değer vermeyen boş işlerle yoğrulman
Ol insanlarla yan yana var olduğunu unutma
Boş hayallerle çabalarla boşlukta tutunma
Kendini yokluğa götüren yokluğa boyun eğme
Var olmanın hafifliği ile uç gönüllere üzülme
Değer mi her şey benim olsun olsun diye
Sana değer vermeyen boş işlerle yoğrulman
Umuttan ayrı yaşamak cehennemdir koşmasana
Dilin düzlemi ile dünyanın düzenini az anlasana
Gönülde diline şekil ver hayata az öyle baksana
Hayat sana her şeyi indirgemek için yanında iken
Değer mi her şey benim olsun olsun diye
Sana değer vermeyen boş işlerle yoğrulman
Cümlelerin gönlünle ruhları canlandırsın can gibi
Tarta bilme yetkisine sahip ol aynı evren gibi
Bilinçsiz çatışmayı fikri unut bir düş gibi
Kışkırtıcı dürtülemeye sahip olmasın dilin, şeytan gibi
Değer mi her şey benim olsun olsun diye
Sana değer vermeyen boş işlerle yoğrulman
Dilindeki üslup gönlündeki bakış insanlarla buluştursun
Deli mantığını kefenle gönlün seni hissi ile konuştursun
Gündelik aptallığının ağırlığından kurtul o an bulunursun
Aptallığının müze kapısını kapat o an doğruya uzanırsın
Değer mi her şey benim olsun olsun diye
Sana değer vermeyen boş işlerle yoğrulman
Mehmet Aluç /Kul Mehmet