DENİZ EV BİZ

 Her gön dönümünde yer gök mavileşir,

Oğlanların ellerinde şimşir, kulaklarında küpeler.

Mevsim toprağın suya kavuşması, sevenlerin rüyası gibidir artık.

Ondan gelir ve aşkız diller mühürlenir.

Kızların etekleri salkım saçak, rüzgarlarda uçuşur.

Kızlar gelip yanıma sokularak saçlarını denize savurarak aklını yele verir.

O an çocuklar gelir ve salya sümsük annenin eteklerinden tutuşur.

Annenin ise gözleri köpüklü sularda,

Yüreği denizlerde, deli divane düşlerdedir.

Geceleri ay, sessizce inerken denize.

Çocuklar elma şekeri düşlerine uyur ve uyanır.

Asıl olan umudunu yeşertmektir sevdaların,

Ama tutamam kendi ellerimden,

Uçuk kaçık aklım uçuveren kelebek olur.

O an çocuklar gelir ve aklımın köşesine yerleşir.

Gözleri semada, resim çizerken bulutlara,

Gökyüzünde tüm perdeler mavileşir.

Meltemler savururken eteklerini bulutların,

Ağaç dallarda kucak kucak can erikleri,

Kimi gözükara börtü böcek aşkların peşinden koşar,

Kiminin gözleri aşka dair, zeytin zeytin gülümsemektedir.

Oysa nar suyuyla buluşmuştur gerçek aşklar.

Kadınların aklı köpüklü sularda,

Düşlerinde denizler üstünde yürürken,

Bir biz ve biz Deniz oluruz...