Der Medh-i Nakîbü'l-Eşrâf Allâme Efendi
1- Olalı mülk-i çemende şeh-i kişver sünbül
Geydi bir küngüreli tâc-ı mücevher sünbül
2- Sahn-ı gülzâra döşendi yine bir sebz bisât
Ser-be-ser olmış anun nakşı musavver sünbül
3- Önüne düşdi getürdi güli mülk-i çemene
Oldı destinde esâsı ile reh-ber sünbül
4- Nev-bahâr irdi yine nâfe-güşâ oldı sabâ
Bezrn-i gülzârı n'ola itse mu'anber sünbül
5- Oldı Hindû-beçe-i micmere-gerdân-ı çemen
Tutsa destinde nola pâre-i anber sünbül
6- Ocağı şâdrevândur ki çıkup evce yine
Her tarafdan dökilen âbı olur ter sünbül
7- Gösterür bir çemeni serve eğüp şeb-külehin
Şeh-levendâne ider cilve-i hoş-ter sünbül
8- Bir güzel dilber-i ra'nâdur ocakdan kopma
Sanki devşürmesidür şâh-ı gülün her sünbül
9- Zülf-i müşgîne zümürrüdden idinmiş şâne
Arz ider halka yine şîve-i duhter sünbül
10- Bîsütûn üzre çıkup destine almış tîşe
îtdi Ferhâd'a bugün kendüyi hem-ser sünbül
11- Ahenîn miğfer ile gök demüre gark olmış
Nîzesi elde olup merd-i dilâver sünbül
12- Sanmanuz cünbiş ider bâd ile rakkâs-sıfat
Bezm-i gülşende iki tığ ile oynar sünbül
13- Bir yeşil çûpe nice kâse-i çînî dizmiş
Kâse-bâz oldı çemen mülkine benzer sünbül
14- Ocağı sanma girüp dâireye yakdı bahûr
Kendüye itse n'ola halkı musahhar sünbül
15-Toldurup çînî tabağın arak-ı jale ile
Seheri def-i humar eylemek ister sünbül
16- Mest olup ayağı üzre turamazsa ne acep
Çekdi 0,rindâne meğer bir iki sâgar sünbül
17- Gûyiyâ kim eline mühre-i mînâ almış
Virmeğe safha-i sebz-i çemene fer sünbül
18-Kilk-i sebz ile ider çînî devâtm izhâr
Yazmağa mahmidet-i hazret-i dâver sünbül
19- Gül-i âl-i çemenistân-ı siyâdet kim
Bâğ-ı fazlında felek oldı bir ahdar sünbül
20-Mazhar-ı feyz-i sehâb-ı keremün olsa eğer
Lülesinden akıda çeşme-i kevser sünbül
21-Dem-i tahrîrde alsan elüne hâme-i sebz
Ola beş dânelü bir ak güzel ter sünbül
22- Sürme-dân almış ele mîl ile maksûdı bu kim
İçine hâk-i deründen koya ağber sünbül
23- Dâhil-i gülşen-i bezm-i keremün oldı meğer
Ki tokınmış serine şem'-i münevver sünbül
24- Matbahundan şu duhân kim çıkar eflâke takar
Ferkadân farkına bir turfe mu'anber sünbül
25- Mazhar-ı çeşm-i cihân-sûzun olursa görine
Çeşm-i a'dâya yedi başlu bir ejder sünbül
26- Süzen ü riştesin almış eline gûyâ kim
Midhatün yazmağ içün sem'ine mıstar sünbül
27- Gâh olur kim geyinür telîü kebûdî hârâ
Meclis-i devletüne olmağa çâker sünbül
28- İki yaprağıyla gûyâ ki kalender olmış
Kâsesiyle der-i lutfundan ider cer sünbül
29- Gerçi bir kâse kebûd idi velî lutfunla
Küpe geçdi ayağı oldı tüvân-ger sünbül
30- Tutduğun-çün ser-i dest-i güher-efşânufida
Lücce-i cûd u sehâya ola anber sünbül
31- Necm-i jâleyle döner kevkeb-i gîsû-dâra
Pertev-i lutfun ile olsa münevver sünbül
32- Dikilüp bir ayağı üzre kalender-vârî
Eyledi bu gazel-i dil-keşi ezber sünbül
33- Hâl-i müşgini ile zülfi muanber sünbül
Tâb-ı ruhsârı ile kâküli ahmer sünbül
Aydemir, Türk Edebiyatında Kaside
34- Saçı sünbüllerine ta'ne ider gülzârun
Olma yâ zülf-i semen-sâria ber-â-ber sünbül
35- Zülfünün üstine dök kâkül-i müşgîn-tân
Gülşen-i hüsnüne tâ kim ola katmer sünbül
36- Dâg-ı sevdan ile yanup tutuşur her lâle
Zülfünün, bağlamalu gök delisi her sünbül
37- Çıkarup kâkül-i müşgînün ile gûşenden
Azm-i bâğ eyle nic'olur ana göster sünbül
38- Ser-i şemşîr-i mahabbetle idüp şâh-be-şâh
Ser-be-ser sinesine çekdi elifler sünbül
39- Cennet-i kuyuna uçmağa olup meyli müdâm
Gök kebûter gibi gülşende açar per sünbül
40- Ey Riyâzî ne gülistana safâdur sühanüm
Kim anun dâiresi ola ser-â-ser sünbül
41- Şâhid-i nazma geyürdüm yine bir hûb libâs
Kim anun nakş u nigân ola yek-ser sünbül
42- Medhün ile n'ola göklerde yir itse sühanüm
Konılur niteki mînâlara ekser sünbül
43- Hâkden kaldurup el üzre tutarsan yiridür
Elde hoş yaraşur ey merd-i hünerver sünbül
44- Tâ ki feyziyle sehâb u şafak u hurşîdün
Geh kebûd ola gehî sürh ü geh ahdar sünbül
45- Tutılup dâ'im el üstinde ser-efrâz olasın
Tâ ki gâh elde tura gâh ola ber-ser sünbül
(Açıkgöz, 1986, C.l, 233-36)