Der-Muvaşşah Gûyed
22.10.2016Der-Muvaşşah Gûyed
Elif ol kâmet-i dil-cûy bigi ehl-i cinân
Görmedi ravza-i Firdevsde bir serv-i revân
Bî benüm bigi saçı çîni hevâ-dârı olan
Nefes urdukca olur bâd-ı sabâ müşg-fişân
Tî temâşâ-yı cemâline ki cân gülşenidür
Ârzû-mend olalı nâle ider bülbül-i cân
Sî serâdan iledür nâle Süreyyâya degin
Ol mehün gün yüzi şevkiyle dil itdükce figân
Cîm cürmise anun ışkı benüm bigi henûz
Görmedi kimse güneh-kâr olalı kevn ü mekân
Hî hayât-ı ebedî buluram ol dem ki beni
Öldüre gamze-i fettânile ol şûh-ı cihân
Hî hayâl-i leb ü dendânı gözümde olalı
La‘l ü dürrine anun reşk ider bahr ile kân
Dâl dikkatde ne denlü kim ola hurde-şinâs
İdemez mûy-ı miyân-ı sıfatın şerh ü beyân
Zâl zevk-i leb-i mey-gûnı safâsıyla müdâm
Câm-ı cân-pervere sarf olsa revâ nakd-i revân
Rî rakîbine ki seg-tab‘ u dil-âzâr durur
Görinürven ser-i kûyında anun şîr-i jeyân
Zî zenahdâniyile hâlini dil gördi didi
Çâh-ı Bâbildür ü Hârût giriftâr derân
Sîn seyl-âb-ı müje ârız-ı şevkinde anun
Kanda kim varsa açılur gül olur lâle-sitân
Şîn şimşâd-ı bülend ol kad-i dil-cûy bigi
Görmedi kimse k’ola lâle-ruh u gonca-dehân
Sâd sad zahm urur cânuma her lahza gözi
Olalı gamzesi ebrûsıyıla tîr ü kemân
Zâd za‘f-ı dili bîmâr gözindendür anun
Hande-i la‘l-i şeker-bârı virür tâb u tüvân
Tî tulû‘ eylese mihr-i ruhı hurşîd-misâl
Olur eczâ-yı cihân zerre bigi raks-künân
Zî zalâm-ı ser-i zülfile ruh-ı tâbişini
Akl gördükce okur Sûre-i Nûrıla Duhân
Ayn aynum n’ola yüz sürdügiçün makdemine
Gerçi bu sûd ider irmez ana hîç ziyân
Gayn gonca-lebi vasfını sabâdan işidüp
Kaldı reşkinden anun püste bigi beste-zübân
Fî fürûg-ı ruh-ı rahşânı öninde hurşîd
Zerre kem görinür kim ola ne k’ola ayân
Kâf kurtula mı cân gamzesi zahmından anun
Şahsa her kanda ki varursa ecel virmez emân
Kâf ger görmesem ol yâr-ı sebük-rûh yüzin
Hak bilür kim tenüme cânum olur bâr-ı girân
Lâm lâle ruhınun olsa hevâ-dârı bahâr
Halel itmezdi dahı gülşenine bâd-ı hazân
Mîm mestâne gözi şîvesini zâhid-i şehr
Görse rindâne ola mu‘tekif-i deyr-i mugân
Nûn nergis göreli ârız-ı gül-rengin anun
Olmadı lâle vü nesrîne çemende nigerân
Vâv vaslından ırah cennet ü dîdâr hakı
Ayn-ı dûzah görinür gözlerüme bâg-ı cinân
Hî hevâ-dârıyam ol gül-ruh u gonca-dehenün
Olsa sînemde ne tan lâle bigi dâg-ı nişân
Lâm elif lâf-ı sühan itse sezâdur ana kim
Gülşenî bigi vücûda getüre sihr-i beyân
Yî yevâkît u dürerden göher-i nazmın anun
Ter ü rengîn didi her vechile sarrâf-ı cihân
Turan, Selami (hzl.) (2011). Saruhanlı Gülşenî Dîvânı. Isparta: Fakülte Kitabevi. 181-183.
0
0
Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın