Dere Kenarındaki Çınar Ağacı
Güneşi arayan çınar ağacı
Şırıl şırıl derenin kenarında
Lakin kurulmuş ona darağacı
Daha hayatının ilkbaharında
Oysa ne güzel de büyümüş, doğup
En güzel yerinde kumlu toprağın
Dağın temiz havasını soluyup
En muhteşemini vermiş yaprağın
Etrafında çepçevre bir sarmaşık
Sorgusuz sualsiz sarılmış ona
Bir bütün halinde öyle dolaşık
Sarmış yavaş yavaş, götürür sona
Sıkma onu artık bırak sarmaşık
Onun da yaşamaya hakkı vardır
Onun da dalları ışığa âşık
Belki başka da bir âşığı vardır
Kurumuş dökülmüş bak alt dalların
Bir heykel gibisin soğuk duygusuz
Kederli dumanlı gördüm halların
Kaç zamandır kaldın böyle uykusuz
Bir çare olaydım keşke derdine
Dertlenmekten başka uzaktan bakıp
Rastlamışsın ne var ki en sertine
Düşmanın, gelir kayalardan çıkıp
Bundan kaç yıl sonra bilmem hangi gün
İçten içe sönüp çürümüş halde
Veremez olunca dalından sürgün
Yol alma vaktidir gelen bir selde
Ama sen üzülme o çürük gövden
İle beslenecek sayısız böcek
Düşen tohumundan belki bir fidan
Çıkıp senin yerinde büyüyecek
Erden Ender GÜNER