Dert Olsa da

Ormanın yaylasına, doyamam endamına

Dalların arasından esen yel, narasına…

Serçeden kartalına, kuş cenneti damına

Akan ırmağına yar, verirken selamına!

Her çiçeği ayrı misk kokar, nefesim coşar

Artık hayalde kurmam baksam feleğim şaşar

Asırlık çınarları her yerde, ona koşar

Yerim dalından balı, yakarım taştan kına!

Lakin tek insan yok, okunmuyor hiç ezan

Bir süre sonra kalbim çırpınır döker nazan

Bu halimi görüp de diyen yok ki La Tahzen

Nankör müyüm yoksa ben açtım ruhumda yara!

Dünyaya desen ki cennet, dost olmasa orada

İki çift laf etmezsem, kalsın leziz sofrada!

İnsan insana muhtaç iyi günde, darda da

Ruhban gibi yaşamak istemem dert olsa da…

Saffet Kuramaz