Dertli birinin yüzünü güldürmek ne güzel ve ne özeldir. Aç birini doyurmak, onun açlıktan solan yüzüne renk olmak ne kadar huzur verir insana... Kederiyle baş başa olan birine "nasılsın" demek ve "anlat bakalım derdini " deyip derdine ortak olmak anlamlı bir ortaklıktır.
Bencilliğinden silkelenip biraz olsun dertlilerin kederli yüzlerine ışık olabilmek nasıl güzel bir insanlıktır! Dertlere merhem olmak tarifi zor bir mutluluktur. İnsanlığın bitmediğine inananların yüzünü kara çıkarmamak, umudun ömrüne ömür katmaktır. Ne demişler: "Mutluluklar paylaşıldıkça çoğalır; üzüntüler de paylaşıldıkça azalır. " Ekmek de nimetler de paylaşıldıkça daha da tat kazanır. Elbette dertler bitmez ama azalması, hafiflemesi de bir ferahlık verir dertlilerin yüreğine. İşte bunun mutluluğu bile dert ortağı olmaya değer. Birbirimizi dertlerimizle baş başa bırakmayıp dert ortağı olmaya ne dersiniz?
Kimi sohbet ederek kimi yazarak, sanatla uğraşarak kimisi de yanlış yollarla dertlerine ortak arar. Düşünüyorum da iyi bir dosttan ve ailemizden daha iyi bir dert ortağı olabilir mi! Birbirimizi arayıp sormayı; sevinçlerimizi ve dertlerimizi paylaşmayı önemseyelim. Dert ortağı olmaktan değil; birbirimize duyarsız kalmaktan, bencilleşmekten ve yalnızlaşmaktan sakınalım. Bir kahvenin kırk yıl hatırı varsa dostça bir muhabbettin ve dert ortaklığının, ebedi bir hatırı vardır.
Mehmet Aluç
8 years ago
Sevim Kınalı
8 years ago