Dertlerin cümlesini mihmân ettim geceme Sol yanımdan vurdular bekletirken sabahı Feryâdımı duymayan uzaktaki eceme Keşke anlatabilsem yüreğimdeki ah’ı
*
Belki beni unuttu,belki de hiç sevmedi
Sevseydi bunca yıldır aramaz mıydı beni
Mevsimler geldi geçti,lâkin o hiç gelmedi
Şu vefâsız yıllara soramaz mıydı beni
*
Neler neler bıraktık mâzi denen mevhuma
Elem,keder,gözyaşı mihmandar oldu bize
Sevdâ yüklü kervanla gelecek miydi hümâ
Yoluna revân oldum rastlamadım o iz’e
*
Yol yorgun,yolcu yorgun olsa da bir ümit var
Gün be gün yaklaşıyor makber denen aşikâr
Sitemkârım yıllara ömrümü eyledi dar
Gün be gün yaklaşıyor mahşer denen aşikâr
*
Rûz-i mahşerde seni arayıp soracağım
Bulacağım seni ben tıpkı ilk günkü gibi
Gönlümün sultanına tahtını kuracağım
Mutluluk diyârında tıpkı ilk günkü gibi