Dilâ rûz-ı ezel kısmet Hudâ-yı zü ’l-minendendür

53.
Mefâ‘îlün mefâ‘îlün mefâ‘îlün mefâ‘îlün
Hezec . - - - / . - - - / . - - - / . - - -
 
01. Dilâ rûz-ı ezel kısmet Hudâ-yı zü ’l-minendendür
 Bu rüsvâlık bu şeydâlık ne sendendür ne bendendür
02. Bulursaŋ sırruŋı fâş ėt haber sor ‘ışk-ı Leylâdan
 Dilâ Mecnûn-ı şeydâyı yabandan sanma evdendür
03. Açılur gül gibi her bir yakasız oŋmaduklarla
 Ben ol serv-i hırâmânı sanurdum pâk-dâmendür
Çıkaldan başlar cân-ıla dilde mihrüŋ artupdur
 Meseldür ėy kemân-ebrû mahabbet iki başdandur
05. VUSÛLÎ gözlerüm gördügi yėre dek giderdüm lîk
 Yakama yapışur yaşum komaz bir kanlu reh-zendür
 
Hakan TAŞ, VUSÛLÎ [ö. 1592], DÎVÂN [İnceleme-Metin-Çeviri-Açıklamalar-Dizin], T. C. KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI KÜTÜPHANELER VE YAYIMLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ 3308 KÜLTÜR ESERLERİ Ankara 2010