Divan Şiirinde Ressam Bihzâd Mazmunu
BİHZAT
Osmanlıca yazılışı : بهزاد - Bihzâd
Bihzad : بهزاد. Acem esatirlerinden adı edebiyatımıza da geçen Nakkaş Mani ile birlikte eski çağların en önemli efsanevi ressamı olarak bilinen bir nakkaştır.
İran Efsanelerinde Cem (Cemşit-i Hurşit) devrinde yaşadığı düşünülen resim ve Minyatür Sanatının piri sayılan efsanevi ressam, ve nakkaştır. Bihzat sevgilinin resmini yapmakta göstermekte suretiniçizmekte mahir bir kişi olarak divan şiirmiz de adı sık sık kullanılan bir mazmundur.
Bihzad veya Behzad mazmunu HEM Türk Hem de divan şairleri tarafından kullanılmış bir mazmundur. Behzat isminde Üstâd Kemâleddin Bihzâd (1450-55?, Herat, İran-1535-36?, Tebriz, İran), olarak anılan meşhur bir İranlı minyatür sanatçısı olsa bile divan şiirimizde kullanılan Bihzad’ın Firdevsi’nin Şehnamesinde geçen, resmin mucidi olan, Cem’in devrinde yaşayan bir esatir kahramanı olarak anlatılan Bihzad olduğu kesindir. Buna rağmen minyatürcü olarak üslubu, öğretmen olarak da çalışmalarıyla İran minyatürünü büyük ölçüde etkilemiş olan Bihzat ile esatirlerde geçen Bihzad’ın kimliklerinin de karışmış olabileceği ihtimal dahilindedir.
Divan şiirinde adı geçen diğer bir ressam veya nakkaş ta Mani’dir. Mani ile Bihzat bir birlerinin yerini tutabilmekte dir.
Rengin Eder evsaf-ı ruhun hame-i Baki
Ol sureti vermez sanemas,nakşına Bihzad ( Baki)
Güzel Tasvir edersin halü hatt-ı dilberi amma
Fusunu işveye geldikte ey Bihzad neylersin? Şeyhülsilam Bahai
Ey musavvir tutgalım ol serv-i tasvir idesin
Şive-i treftarıga gelgeç ne tedbir idesin? Ali Şi Nevai
İLGİLİ SAYFASLARIMIZ VE LİNKLERİ
- Divan Şiirinde Ressam Bihzâd Mazmunu
- Ehrimen Ehremen Angra Menyu-Zerdüşt İblisi
- Gebr ve Ateşgede ( Mecusi- Ateşetapan)
- Mecusi – Ateşe Tapan ve Aşığın Gönlü
- Ateş gede ( Mecusi Mabedi – Aşığın gönlü )
- Erjeng Engelyun Kitab-ı Erjeng ve Mani
