Aşık Ömer’den Muhammes Divani  Örneği

Gerçi olmuştur mukarrer herkes kar ayrılık
Görmemiştir hiç dahi bir böyle düşvar ayrılık
Hey meded yaktı benim başıma odlar ayrılık
Olmasun hiç kimseler sana giriftar ayrılık
Kime derdim ağlayım der bende de var ayrılık.

Huy edindim kendime ah-ü nedamet etmeyi
Her kimi görsem ana halim hikayet etmeyi
Aleme raz-ı derunumdan rivayet etmeyi
Bilmez idim taliimden ben şikayet etmeyi
Gelmeseydi başıma tekrar betekrar ayrılık.

Kime feıyat ideyim ey çarh-i zalim bi-eman
Kani ya noldu bana yar olduğun devr-i zaman
Tir-i maksudum atılmaz kaddim dmuşken keman
Kimseler bilmez benim halim yaman oldu yaman
Hey ne müşkil derd imiş alemde dostlar ayrılık.

Sureta Mecnun 'a döndüm ağlarım zar-ü zelil
Bin bir adım hürmetiyçün kıl inayet ya Celil
Rahmet eylefazl-ü lutfun kuluna eyle delil
Bir garib iklime düştüm gezerim üryan melil
Vüs'at-i dünyayı kıldı başıma dar ayrılık.

Ey Ömer kar etti mış-i cam-ı firkat aynıma
Şadilik dönderdi yüz gelmez ferahlık yanıma
Ağlamaktan uyhu girmez çeşm-i hun-efşanıma
Destime taş aldırup aheng içun efganıma
Tabl-ı sinem döğdürür her lahza her bar ayrılık.     Aşık Ömer